درس یازدهم دوره مقدماتی آموزش پیانو

سلام هنرجویان پیگیر و پر تلاش ساز پیانو. پیام های محبت آمیز شما به پشتیبانی وبسایت نت به نت را هر روز دریافت می کنیم و از این لطف و قدرشناسی شما انرژی می گیریم. ممنون که این قدر فهیم و فرهیخته اید. غایت توان خود را برای رضایت شما عزیزان همچو همیشه به کار خواهیم بست.

این درس که سیزدهمین تمرین از کتاب آموزش مقدماتی پیانو، اثر فردیناند بِیِر است، برای تقویت انگشتان دست روی ساز اجرا می کند.

عزیزان حفظ دقیق ریتم در نوازندگی بسیار حائز اهمیت است. هرگز از به کارگیری مترونوم برای تمرینات خود غافل نشوید.

تمرینی موثر برای تقویت دست چپ در نوازندگی با پیانو

تمرین هایی که تا به حال در دروس گذشته یاد گرفتید، بر روی هماهنگی بین انگشتان هر دو دست شما در اجرای همزمان نت ها تمرکز داشت. اما این درس یک هدف بیشتری را با خود به همراه دارد. آن هم تقویت انگشتان دست چپ است.

اگر به ساختار اکثر سازهای مرسوم بنگریم، می بینیم که دو دست نوازنده وظایف مختلفی برای اجرا دارند و هر کدام در یک مسیری تقویت می شوند. مثلا در ساز گیتار، یک دست وظیفه انگشت گذاری روی سیم ها را دارد و دست دیگر وظیفه اجرای ملودی و ریتم. دو حرکت کاملا متفاوت که در مجموع، باعث نوازندگی با سازهای زهی مضرابی می شود. اما پیانو اینگونه نیست. هر دو دست باید به صورت کامل توانایی انجام همه وظایف پیانو نوازی را داشته باشند. مهارت دست چپ و راست در اجرای ریتم و ملودی بایستی یکسان باشد. درس یازدهم اولین درس از دوره مقدماتی آموزش پیانو است که تمرکز خود را بر روی آکورد نوازی دست راست، و ملودی نوازی دست چپ قرار داده است. در آینده تمرین های بیشتری از این دست را شاهد خواهیم بود. حتی به جایی خواهیم رسید که هر دو دست به صورت همزمان، ملودی های جداگانه بنوازند.

خلاصه اینکه تمام فن و تکنیک یک نوازنده پیانو در نحوه به کارگیری انگشتان هر دو دست خود می باشد و تمرینات کتاب بیر، با ارائه اتودهای پیش رونده و هدفدار، برای ارتقای همزمان مهارت هر دو دست برنامه ریزی شده است.

چند نکته مهم در مورد استایل نوازندگی با پیانو

استایل و فرم بدن نوازنده پشت ساز، از یک استاندارد ثابت تبعیت می کند. هیچ گاه نباید هنرجو نسبت به فرم صحیح بدن خود غافل شود. این استانداردها را در دروس پیش نیاز توسط استاد دانش یاد گرفتید. اما نکته مهم، به کارگیری آن ها است. یادگیری بدون عمل پشیزی ارزش ندارد، و خیلی زود هم از ذهن محو شده و به باد فراموشی سپرده می شود.

نحوه نشستن پشت پیانو، حالت بازوها، حالت قرار گیری دست رو کلاویه ها و از همه مهمتر نحوه برخورد انگشت ها با شستی ها (کلاویه ها)، مواردی است که حتی ثانیه ای نباید از آن غافل شد. در ابتدا حفظ آناتومی بدن طبق استانداردهای اکول، خسته کننده به نظر می رسد. اما خاصیت اعجاب آور اندام آدمی، انعطاف پذیری و تطبیق یافتن با شرایط گوناگون است. کافی است چند ماه اول را به خود سختگیری کنید تا رعایت استایل صحیح نوازندگی، تبدیل به روندی عادی و بسیار ساده شود. انسان ذاتا در پی راحتی است. اولین جایی که به خود اجازه رها کردن فرم بدن را بدهید، ناخودآگاه شما به این باور می رسد که همیشه می شود قضیه را راحت گرفت. هیچ کس نگفته نوازنده شدن کار راحتی است. بایستی سختی ها را تحمل کنیم تا به آسانی ها و شیرینی لذت نوازندگی برسیم.