فروشگاه

پست های آموزشی

پست آموزشی

آشنایی با مهمترین علائم و دستورات نت خوانی در تنبک

  • انتشار1403/02/09
آشنایی با مهمترین علائم و دستورات نت خوانی در تنبک

 تنبک یک ساز کوبه ای و ضربی کامل است که طرفداران زیادی را در موسیقی به خود اختصاص داده است. این ساز یکی از ارکان اصلی موسیقی سنتی ایرانی است که نواختن آن بر اساس ریتم و ضرب های مشخص قطعات می باشد. تکنیک ها و حرکات ظریف بیشماری در نوازندگی با این ساز به کار می رود و تنبک را علی رغم ظاهر ساده اش، به یک ساز پیچیده تبدیل کرده است که مهارت زیادی برای نواختن حرفه ای و اصولی آن مورد نیاز است.

در دهه های گذشته، ساز تنبک مشمول قواعد تئوری موسیقی شد و برای آن نت نویسی ابداع گردید که انسجام والایی را برای طراحی ریتم و ضرب نوازی و دامنه تکنیک ها به این ساز کهن بخشید. اکنون لازمه یادگیری تنبک آشنایی با قواعد تئوری موسیقی است. این قواعد شامل دستورات مشترک و علائم نت خوانی برای همه سازها و تخصیص آن برای ساز کوبه ای تنبک می باشد. بسیاری از علائم و اصطلاحات در تئوری موسیقی ثابت های پذیرفته شده هستند؛ اما به طور قطع نحوه اجرای آن برای یک ساز ضربی مثل تنبک، متفاوت از سازهای ملودیک خواهد بود.

در این مقاله سعی بر این شده که مهمترین علائم و دستورات نت خوانی برای تنبک نوازی را گرد آوری کنیم تا برای هنرجویان مبتدی و متوسطه تنبک هم جنبه یادآوری آموخته های‌شان باشد، و هم اینکه با نحوه اجرای برخی از مهمترین ترین علائم موسیقی در ساز تنبک آشنا شوند.

لازم به ذکر است که این مقاله جنبه آموزش تنبک نوازی ندارد و فقط به شرح علائم و دستورات تئوری موسیقی و نحوه اجرای آن برای تنبک می پردازد. شما همواره می توانید برای شروع یادگیری تنبک، به وبسایت نت به نت مراجعه کرده و کار خود را با پکیج ها و دوره های آموزش تنبک نت به نت آغاز کنید.

 

علائم اجرای نت ها در تنبک نوازی

تنبک نوازی به وسیله دو دست و انگشتان نوازنده و ضربه زدن به پوست و کناره های چوبی انجام می گیرد و هیچ گونه ابزار واسطه میان دست و ساز وجود ندارد. دامنه حرکات تنبک نوازی وسیع است. اما همه آنها از  پنج حرکت اصلی تنبک نوازی ریشه می گیرد. این پنج حرکت عبارتند از:

ریز راست (هشت کمان) - ریز چپ (هفت کمان) - تم - بک - بشکن (پِلنگ)

 

علائم اجرای نت ها در تنبک نوازی

در تصویر فوق علامت های دستوری پنج حرکت اصلی تنبک را مشاهده می کنید

 

نکته 1- آموزش اجرای همه حرکات اصلی تنبک نوازی به صورت ویدیویی در دروس پیش نیاز به صورت کامل توسط استاد امین صادق پور تدریس شده است. برای مشاهده می توانید اینجا را کلیک کنید.

 

نکته 2- سایر حرکات تنبک نوازی مشتق شده از حرکات اصلی را هنرجو به مرور در خلال تمرینات و اتودها آموزش می بیند. حرکاتی مثل هفت و هشت مثبت و منفی، بشکن میانه.

 

حرکت هشت مثبت (+۸) در تنبک نوازی: این حرکت مخصوص دست راست است. بدین صورت که انگشت شصت در جایگاه ساعت یازده روی تنبک قرار می گیرد و با سه بند از انگشت بک (انگشت دوم) بر روی پوست ضربه خواهیم زد. در این حالت، بند اول انگشت شست به عنوان تکیه گاه خواهد بود و به هیچ وجه از جایگاه خود نباید خارج شود.

علامت حرکت هشت مثبت

علامت حرکت هشت مثبت

 

حرکت هفت مثبت (+۷) در تنبک نوازی: مخصوص دست چپ می باشد. این حرکت بسیار مشابه با حرکت هفت کمان است با این تفاوت که در حرکت هفت کمان، ۴ انگشت به پوست ضربه میزد ولی در حرکت هفت مثبت فقط با انگشت دوم یا بک این عمل انجام می گیرد و از لحاظ جای فرود، کمی جلوتر ضربه خواهد زد. در این حرکت تکیه گاه، مچ دست چپ خواهد بود و ضربه هم با هر سه بند از انگشت بک انجام میگیرد.


علامت حرکت هفت مثبت

علامت حرکت هفت مثبت

 

حرکت هشت منفی (-۸) در تنبک نوازی: حرکتی است مخصوص دست راست. سر انگشت شست روی ساعت ده قرار می گیرد و با بند اول انگشت بک بر لبه ساز تنبک ضربه خواهیم زد.

علامت حرکت هشت منفی

علامت حرکت هشت منفی

 

حرکت هفت منفی (-۷) در تنبک نوازی: این حرکت با دست چپ انجام می گیرد. مچ دست باید کامل چسبیده روی تنبک باشد و با شکستگی رو به بالای مچ، بند اول انگشت بک را روی لبه تنبک فرود می آوریم.

علامت حرکت هفت منفی

علامت حرکت هفت منفی

 

حرکت بشکن میانه در تنبک نوازی: حرکت بشکن میانه نیز یکی از حرکات هم خانواده بشکن می باشد. این حرکت همانطور که از نامش پیداست صدایی ما بین تم و بشکن ایجاد می کند. نه خیلی بم است نه خیلی زیر. در این حرکت انگشت سه روی انگشت چهار قرار گرفته و پس از پرتاب، تمام سطح انگشت اشاره به پوست تنبک برخورد می کند و صدایی متفاوت از بشکن را ایجاد می نماید.

 

اجرای صحیح حرکت بشکن در آموزش تنبک

 

علامت حرکت بشکن میانه

علامت حرکت بشکن میانه

 

نکته: تمام حرکات فوق برای افراد چپ دست، برعکس خواهد بود.

نکته: عددهای روی نت های بشکن بیانگر شماره انگشتی است که این حرکت توسط آن نواخته می شود.

 

کشش نتها در نت خوانی تنبک

کشش نتها یا دیرند به معنای ارزش زمانی هر نت است. در تنبک از آنجا که نت ها ضربه ای هستند و کشدار نمی شوند، با اجرای هر نت، به اندازه کشش آن سکوت می کنیم تا به نت بعدی برسیم. مگر اینکه آن یک حرکت ریز باشد که به اندازه کشش نت ریز را خواهیم نواخت.

علائم و ارزش زمانی (دیرند) نت ها در تنبک

از آنجا که در اکثر مواقع، نت سیاه به عنوان مبنای ارزش زمانی لحاظ می شود، سایر نت ها نسبت به نت سیاه ارزش گذاری می شود.

ارزش زمانی نت گرد= 4

ارزش زمانی نت سفید= 2

ارزش زمانی نت سیاه= 1

ارزش زمانی نت چنگ= ½

ارزش زمانی نت دولاچنگ= ¼

نکته 1- ارزش زمانی مقوله ای نسبی است. نسبت آنها در قیاس با یکدیگر سنجیده می شود. مثلا اگر قرار باشد هر نت سیاه ارزشی برابر یک ثانیه داشته باشد، ارزش نت چنگ نیم ثانیه و ارزش نت سفید دو ثانیه خواهد بود.

نکته 2- نت های سکوت: هر نت از نظر کشش یا دیرند، معادلی دارد که به آن نت سکوت می گویند. نت سکوت به ما می گوید به اندازه ارزش زمانی آن باید سکوت کنیم و هیچ کاری انجام ندهیم. در نظر داشته باشید علامت های سکوت در میزانها خود نیز یک حرکت محسوب میشود. یعنی هویت زمانی خود را دارد و فقط به جای اجرای فیزیکی، سکوت می کنیم.

 

 ارزش زمانی نت ها و شکل انها

در تصویر فوق جدول ارزش زمانی نت ها و شکل انها را مشاهده می کنید

 

نت نقطه دار در نت خوانی تنبک

مفهوم بعدی، قرار گیری یک نقطه در سمت راست نت می باشد. در صورت وجود این علامت، نصف نت مذکور بر کشش آن افزوده می گردد. مثلا اگر این نقطه در کنار یک نت سیاه باشد، به اندازه نصف کشش نت سیاه که معادل یک نت چنگ است، بر کشش آن افزون می گردد. پس می توان گفت یک نت سیاه نقطه دار از لحاظ کشش معادل سه نت چنگ می باشد.

چنانچه دو نقطه در کنار نت بود، نصف کشش نت برای نقطه اولی، و نصفِ نصفِ کشش نت برای نقطه دومی به کشش اصلی افزوده می شود. مثلا در مثال فوق:

نت سیاه با دو نقطه برابر است با: نت سیاه + نت چنگ + نت دولاچنگ

 

علائم و دستورهای نت خوانی تنبک در میزان ها

تئوری موسیقی یک دانش بین المللی است که برای کل دنیای موسیقی تدوین شده است. تقریبا همه اصطلاحات، علائم و دستورات میزان ها برای همه سازها یکسان است. اما به علت تفاوت در ماهیت و ساختار سازهای مختلف، نحوه اجرای آنها بایستی مورد بررسی قرار بگیرد. در ادامه برخی از مهمترین دستورات میزان در نت خوانی تنبک را برای شما شرح می دهیم.

 

انواع دولاخط در تنبک نوازی

 

دولا خط پایان: دولاخط پایان به معنای پایان تمرین یا قطعه است و در میزان آخر قرار می گیرد. یکی از خط ها ضخیم تر از دیگریست.

دولا خط تکرار: دولاخط تکرار، شبیه به دولاخط معمولی به اضافه دو نقطه می باشد. وقتی شما در اجرای تمرینات به دولاخطی رسیدید که دو نقطه در سمت چپ آن قرار داشت، بایستی به ابتدای تمرین برگردید و دوباره بنوازید. اما اگر در طول نت قطعه، دولاخطی با دو نقطه در سمت راست دیدید، تمرین را از همانجا تکرار کنید و دیگر لازم نیست به ابتدای قطعه بر گردید. (تکرار فاصله بین دولاخط ها)

 

انواع دولاخط در تنبک نوازی

دولاخط عادی: وقتی در انتهای یک میزان دو خط هم اندازه از نظر ضخامت وجود داشته باشد، به این معناست که قطعه در یکی از ماهیت های خود دچار تغییر می شود. مثلا اگر کسر میزان در اواسط قطعه تغییر کند، این تغییر را با دولاخط معمولی یا عادی مشخص می کنند. 

 

علامت تکرار میزان

گاهی در میزان های یک تمرین یا قطعه تنبک نوازی، علامتی شبیه به در صد را خواهید دید (٪). این علامت، به معنای تکرار یک میزان است و به شما می گوید که میزان مربوطه را تکرار کنید. تعداد این علامت به معنای تعداد تکرار آن میزان خواهد بود.

اگر روی این علامت خطی عمودی کشیده شود، دستور آن تکرار دو میزان است و میبایست دو میزان قبل از آن را تکرار کنید.

علامت تکرار میزان

اصطلاح ولت (vol) در نت خوانی تنبک

علامتی که به صورت دو کروشه افقی روی دو میزان متوالی قرار میگیرد، ولت ۱ و ولت ۲ خوانده می شود. به این معناست که خط تمرین مورد نظر را یک بار با ولت ۱ اجرا کنید و ولت 2 را نادیده بگیرید، سپس با تکرار آن خط، ولت ۱ را نادیده گرفته و به جای آن ولت ۲ را اجرا کنید.

 

اصطلاح ولت (vol) در نت خوانی تنبک

اصطلاحات سنکپ و ضد ضرب در تنبک نوازی

سنکپ و ضد ضرب از اصطلاحات تئوری موسیقی هستند که برای همه سازها کاربرد دارند. نوازندگان تنبک هم به عنوان یک ساز کوبه ای که سر و کارش با ریتم و ضرب است، با این دو اصطلاح بسیار مواجه می شوند. بسیاری از افراد ضد ضرب و سنکپ را یک موضوع می دانند، در حالی که مفهوم و اجرای آنها کاملا متفاوت است.

ضد ضرب: ضد ضرب وقتی پیش می آید که به جای ضرب قوی یا اولین نت ضرب قوی؛ نت سکوت قرار گیرد. ضرب قوی هم که می دانید، اولین ضرب هر میزان است.

به عبارتی در میزانی که ضد ضرب دارد، به جای آنکه صدا از ضرب قوی شروع شود، از ضرب ضعیف شروع می شود. ضد ضرب ها با ایجاد ریتمی خاص فضای ملودی را جذاب می کنند. مخصوصا در همنوازی ها کاربرد ویژه ای دارند. در تعریف آن آمده است که هر گاه، به جای ضرب های قوی میزان، نت سکوت قرار بگیرد، حالت ضد ضرب ایجاد می شود.

 

سنکپ یا سکته: اما در سنکپ، ضرب قوی بی صدا نمی شود، بلکه به خاطر اتحاد با ضرب ضعیف قبل از خود، تحت تاثیر از کشش آن حالت قوی و تکیه دار بودن خود را از دست می دهد و ضعیف اجرا می شود؛ و درعوض ضرب ضعیف حالت تاکید بیشتری پیدا می کند. مثلا در میزان های دو ضربی، ضرب اول ضرب قوی و ضرب دوم ضرب ضعیف به شمار می رود. هنگامی که ضرب ضعیف به وسیله خط اتحاد به ضرب قوی میزان بعد وصل شود؛ ضرب ضعیف اثر خود را بر روی ضرب قوی گذاشته و آن را ضعیف می کند و خودش قوی می شود. به این پروسه سنکپ یا سکته گفته می شود.

این جابجایی بین ضرب های قوی و ضرب های ضعیف حالتی خاص و شکسته به ریتم می دهد که در نوازندگی کاربرد زیادی دارد.

 

اصطلاحات سنکپ و ضد ضرب در تنبک نوازی

این دو، تعریف کلی ضد ضرب و سنکپ و تفاوت آنها بود؛ اصطلاحاتی مربوط به تئوری موسیقی. چنانچه می خواهید دانش شما نسبت به موسیقی فراتر از سطح نوازندگی تان باشد؛ پیشنهاد می کنیم از پکیج آموزش تئوری موسیقی وبسایت ما استفاده کنید.

 

علامت آکسان در نت خوانی تنبک

علامت آکسان یا اکسنت یکی از دستورات موسیقی است که معنای لغتی آن تشدید، تکیه، تاکید و... می باشد. وجود این علامت "<" در زیر یا روی هر نت، بیانگر اینست که می بایست آن نت را محکم تر بنوازید و به گونه ای روی آن تاکید کنید.

 

خط اتحاد در نت خوانی تنبک

خط اتحاد نام یک منحنی یا کمانی است که روی دو نت هم نام و هم صدا قرار می گیرد. خط اتحاد کشش هر دو نت را با یکدیگر جمع می کند. مثلا اگر خط اتحاد بین دو نت سیاه قرار گیرد، نوازنده می بایست آن را مانند یک نت سفید و به همان کشش و دیرند اجرا کند.

نکته یک- اصولا وظیفه خط اتحاد در تنبک نوازی، یک پارچه سازی بین دو نت ریز می باشد. بدین صورت که اگر بین دو نت ریز خط اتحاد قرار گیرد آن دو نت به گونه ای اجرا می شود که گویی به هم پیوسته اند. وگرنه در حالت عادی و بدون وجود خط اتحاد بین نت های ریز، بایستی آخرین نت ریز اولی حذف شده تا با فاصله به وجود آمده، این دو نت ریز از هم تفکیک گردند.

قانون: هر گاه دو ریز هم جنس پشت سر یکدیگر قرار گرفتند، و بین آنها خط اتحاد و نت پیش ریزی قرار نداشت، آخرین نت حرکت ریز اولی حذف می شود.

 

نکته دو- در تنبک نوازی خط اتصال خیلی کم به چشم می خورد. خط اتصال بیشتر برای سازهای ملودیک است که قابلیت پیوستگی (لگاتو) در اجرای نت ها را داشته باشد. خط اتصال در تنبک عموما برای وصل زینت ها به نت اصلی به کار می رود. مثل زینت پیش ریز به نت ریز که با یک کمان کوچک زینت را به نت اصلی وصل می کند.

خط اتحاد در نت خوانی تنبک

علامت خط اتحاد و اتصال در تنبک

تکنیک گلیساندو در تنبک نوازی

حرکت توامان و پی در پی با فواصل زمانی یکنواخت از حرکات مثبت به منفی و برعکس آن، از حرکات منفی به مثبت در تنبک نوازی را گلیساندو می گویند. به عبارتی ضرب های پیاپی از زیر به بم و از بم به زیر. مثلا از حرکت هشت مثبت به هشت منفی، و بر عکس آن. همچنین برای هفت مثبت و منفی نیز به همین صورت.

تکنیک گلیساندو در سازهای کوبه ای، مثل سازهای دیگر تعریف واحدی دارد. اما اجرای آن کمی متفاوت است. چرا که نوازنده تنبک دست خود را بر روی ساز سر نمی دهد بلکه با ضرب ها می بایست این حرکت را بر روی ساز پیاده کند.

چند نکته را در این حرکات باید مد نظر قرار دهیم.

1- کناره های پوست تنبک (یک سوم کناری) نسبت به میانه های آن حساسیت بیشتری در تغییر مکان ضربه از خود نشان میدهد. لذا بایستی در اجرای گلیساندو تعداد ضربه ها در این قسمت که صدای ریز تری دارد، از قسمت های میانی که صدای بم تری دارد بیشتر باشد. علت آن عدم تغییر ناگهانی از صدای ریز به بم و بر عکس آن می باشد. به بیان واضح تر این تغییر آوایی می بایست یکنواخت و پله ای باشد.

2- نکته دیگر حفظ و عدم تغییر حالت دستها در اجرای حرکات است که باید تمرکز کافی برای آن لحاظ گردد. همچنین در تعداد ضرب ها دقت شود. باید بر اساس کشش نت ها و مطابق با تعداد ضربی که به آنها اختصاص یافته اجرا گردد. نه یک ضرب بیشتر، و نه یک ضرب کمتر.

 

تکنیک گلیساندو در تنبک نوازی

نت پیش ریز در تنبک نوازی

پیش ریز یک زینت در تنبک نوازی است. به این معنا که وجود آن باعث زیباتر شدن اجرا می گردد. همان طور که از نامش مشخص است، نت پیش ریز قبل از حرکت ریز در تنبک نوازی قرار می گیرد. فرقی ندارد کدام ریز مد نظر باشد. می تواند ریز 9 انگشتی باشد با ریز بک بشکن. نت پیش ریز در خط حامل درست قبل از نت ریز می نشیند.

زینت ها نت های فرعی ای هستند که باعث زیباتر شدن اجرا می شوند. از آنجایی که نت زینت جزء نتهای اصلی نیست، وجود آنها در میزان مستلزم فضای کافی برای اجرا توسط نوازنده است.

طریقه اجرای پیش ریز بدین صورت است که اولین حرکت از نت ریز حذف می شود و به جای آن نت پیش ریز قرار می گیرد. یعنی به جای اولین حرکت ریز، نت پیش ریز را اجرا می کنیم. طبق این تعریف در می یابیم که پیش ریزها در شمارش نت های یک میزان محاسبه نمی شوند. یعنی ارزش زمانی جداگانه ای ندارند و از ارزش زمانی نتی که جای آن را گرفته اند، استفاده می کنند. مثلا اگر اولین ضرب میزان از نت های سه لاچنگ تشکیل شده باشد، سه لاچنگ اولی حذف و زینت پیش ریز به جای آن اجرا می شود.

نت پیش ریز با اندازه ای کوچک، در کنار نت اصلی درج می شود و با خط اتصال به آن می پیوندد.

نکته: زینت ها نمی توانند بین دو نت ریز قرار گیرند و حتما بایستی نت قبل از زینت، چیزی غیر از نت ریز باشد. چرا که مجموع دو حرکت ریز پیاپی، فضای خالی برای اجرای زینت باقی نمی گذارد. البته یک استثنا داریم و آن پیش ریز بشکن است. این استنثا هم به این دلیل است که پیش ریز بشکن خود به جای اولین حرکت نت اصلی می نشیند و احتیاج به فضای جداگانه ای ندارد.

 

آموزش اجرای پیش ریز بشکن در تنبک

 

خطوط ترمولو در تنبک نوازی

خطوط ترمولو در تنبک نوازی، تعداد ضرب یک نت را تغییر می دهد و آن را تبدیل به نت ریز می کند. مثلا خطوط ترمولو روی یک نت سیاه آن را برابر با ضرب هشت نت دولاچنگ می کند. اما این هشت ضرب بایستی در همان ارزش زمانی نت سیاه اجرا گردد.

نکته: اگر خطوط ترمولو روی یک نت ریز قرار گیرد، آن ریز تبدیل به ریز پُر خواهد شد. یعنی بدون احتساب تعداد ضربه، هر اندازه ای که دیرند به ما اجازه داد حرکت توامان چپ و راست را اجرا می کنیم.

خطوط ترمولو در تنبک نوازی

چگونه حرکت ریز 9 انگشتی صحیح و توپُری در تنبک بنوازیم؟

 

تقسیمات چندتایی در تنبک نوازی (توپلت)

هر میزان، از بخش های مساوی به نام ضرب تشکیل شده است. محتوای هر ضرب در عدد مخرج کسر میزان به صورت دقیق تعریف می شود. مثلا کسر میزان سه چهارم به ما می گوید که میزان ما از سه ضرب مساوی تشکیل شده (عدد صورت)، و هر ضرب می تواند ارزش زمانی معادل یک نت سیاه داشته باشد (عدد مخرج). می دانیم که ارزش های زمانی قابل تقسیم هستند. یعنی در این مثال یک نت سیاه می تواند به دو نت چنگ تقسیم شود. اما؛

گاه تقسیم یک ضرب، نامعقول و متفاوت از آن چیزی است که کسر میزان مشخص کرده است. به این تقسیم نامعقول، تقسیم چندتایی یا توپلت گفته می شود.

در مثال ذکر شده، اگر یک ضرب از میزان به جای تقسیم معقول نت سیاه به دو نت چنگ، تبدیل به سه نت چنگ شود، در اینجا یک تقسیم چندتایی را شاهد خواهیم بود.

از رایج ترین تقسیمات چند تایی در تنبک نوازی می توان به تریوله، دوئوله و سیکستوله

 

تریوله یا تقسیم سه بر دو

تریوله یعنی اجرای سه نت در زمان دو نت. مثلا یک میزان نمای سه چهارم، اگر در یکی از ضرب های میزان هر نت سیاه به جای دو نت چنگ، به سه نت چنگ تقسیم شده باشد؛ آن یک تقسیم سه تایی یا تریوله است. علامت ۳ که در زیر یا روی نت ها درج می شود، بیانگر این است که یک تقسیم تریوله در این میزان اتفاق افتاده است. نکته مهم در مورد اجرای تریوله این است که از لحاظ بار یا ارزش زمانی، نباید معادله میزان به هم بریزد و نوازنده می بایستی هر سه نت چنگ را در فاصله زمانی یک نت سیاه یا دو نت چنگ بنوازد. به صورت خلاصه تریوله یعنی اجرای سه نت در زمان دو نت! در تصویر زیر می بینید که در ضرب آخر میزان چهار چهارم، یک تقسیم سه تایی اتفاق افتاده و می بایست سه نت چنگ را در مدت زمان دو نت چنگ اجرا نمود.

 

سیکستوله یا تقسیم شش بر چهار

سیکسنوله نیز یکی از توپلت های تئوری موسیقی است. یک نوع تقسیم شش بر چهار که به ما می گوید 6 نت را در حد فاصل چهار نت می بایست اجرا کنیم. مثلا در یک ضرب میزان، به جای 4 نت چنگ، در همان زمان 6 نت چنگ اجرا می شود.

 

دوئوله یا تقسیم دو بر سه

دوئوله به معنای اجرای دو نت در ارزش زمانی سه نت می باشد و کاملا بر عکس تریوله عمل می کند. مثلا اگر یک نت سیاه نقطه دار به جای سه نت چنگ، به دو نت چنگ نقسیم شود شاعد یک تقسیم دو بر سه به نام دوئوله خواهیم بود.

قطعه های شش هشتمی که در میزان های آن تقسیم چندتایی دوئوله به کار می رود، در موسیقی رو حوضی قدیم یا در پیش پرده خوانی نمایش بسیار مورد استفاده قرار می گرفت. استاد نام آور سینما و تلوزیون، مرحوم مرتضی احمدی از این سبک موسیقی به طور شاخص در آثار خود استفاده می کرده است.

 

- در تنبک نوازی وجود توپلت ها علاوه بر ایجاد ریتم های پیچیده، باعث شکستگی موقتی ریتم می شود و ریتمی نامعمول خلق می شود که باعث زیبایی کار می گردد. البته نباید از این شکستگی ریتم به دفعات زیاد استفاده کرد، چرا که با هارمونی موسیقی در تضاد است.

 

به عکس زیر نگاه کنید. همانطور که می بینید، در ضرب چهارم این میزان، به جای دو نت چنگ، شاهد یه نت چنگ هستیم که نشان از یک تقسیم سه تایی یا تریوله دارد. هر سه نت چنگ بایستی در همان مدت زمان دو نت چنگ اجرا شود تا معادله میزان به هم نربزد و اجرا از ریتم خارج نشود.

دوئوله یا تقسیم دو بر سه

سخن پایانی نت به نت

دایره علائم و دستورات تئوری موسیقی بسیار گسترده و پر شمار است. به طور قطع در یک مقاله نمی توان هر آن چیزی که نوازنده تنبک از تئوری موسیقی می خواهد را به میان آورد. اما مقاله ای که خواندید، مجموعه ای از از مهمترین علائم نت خوانی برای تنبک بود که در آن سعی شد چکیده ای مفید از دستورات تئوری موسیقی مخصوصا برای هنرجویان مبتدی فراهم کند.

همانطور که پیش تر اشاره کردیم، هر آنچه که برای شروع یادگیری ساز تنبک نیاز دارید، در وبسایت نت به نت فراهم است و این ساز با متدهای روز و با بالاترین کیفیت به هنرجویان علاقه مند تدریس می گردد. اگر قصد شروع حرفه ای را دارید به لینک زیر مراجعه کنید تا اطلاعات لازم را کسب نمایید.

 

آموزش مقدماتی تنبک با تدریس استاد امین صادق پور

 

آموزش متوسطه تنبک با تدریس استاد امین صادق پور 

 

توجه !

این پست آموزشی رایگان است.

برخی محصولات فروشگاه

همه موارد

نظر دهید (برای اعضا)

به این مورد امتیاز بدهید

Captcha

نظرات (0)

تاکنون نظری ثبت نشده است.

سبد خرید 0
تماس با ما