در عصر شتاب تکنولوژی، انسانها برای رسیدن به اهدافشان مجبورند کوتاه ترین راه های ممکن را انتخاب کنند. به لطف تکنولوژی این امر میسر است. مثلا دویست سال پیش مدت زمان ساخت یک عمارتی که سی متر ارتفاع داشته باشد، بیش از شش سال طول می کشید. اما در حال حاضر و در همین بازه زمانی، برج خلیفه امارات با ارتفاعی بیش از هشتصد متر ساخته می شود. پس تکنولوژی می تواند رسیدن به خواسته های انسان از جهان خود را  تسهیل و تسریع کند. اما در یک مقوله، تکنولوژی هیچ گاه نخواهد توانست ترتیب اثری برای این منظور دهد. بله، این مقوله نامش هنر است. هنر یک مفهوم بنیادین در قلب نژاد آدمی است. هنر میبایست متبلور شود و برای این تبلور نیاز به مهارت، سخت کوشی و استعداد دارد. هنر موسیقی به عنوان یکی از زیر شاخه های هنر، و هنر نوازندگی به عنوان یکی از زیر شاخه های هنر موسیقی، به صورت کامل مشمول این اصل می شوند. هیچ کس در دنیا وجود ندارد که امروز پشت پیانو بنشیند و یکماه بعد بتهوون گردد. هیچ کس نمی تواند مهارت حسین علیزاده در تار و سه تار را یکجا بخرد. کسی که بخواهد نوازنده ای حرفه ای شود، باید بی برو بگشت مراحل سخت و طولانی کسب مهارت را قدم به قدم طی کند. به قول معروف باید دود چراغ بخورد. رسیدن به مهارت در نوازندگی یک کلید یا رمزگشا دارد و آن تمرین منظم و پیوسته است. ذهن آدمی به عنوان سر منشا الهامات و خلاقیت او، باید ابتدا به عادت برسد. برای نوازنده شدن باید عادت نوازندگی در شخص به وجود آید و عادت بدون تمرین منظم چیزی شبیه به سراب است.

در این پادکست، همکار ما در وبسایت نت به نت آقای رضا طریحی، از لزوم تمرین منظم برای نوازندگی صحبت می کند. به شما می گوید برنامه ریزی اصولی و اختصاص زمانهای مشخص شده برای تمرین نوازندگی، چه تاثیر شگرفی بر مسیر نوازنده شدن می گذارد. همچنین راهکارهایی نیز برای خلق عادت در تمرین، به گونه ای که بدون خستگی و اکراه، جزئی از برنامه روتین روزمره گردد را برای ما بر میشمارد. شنیدن این پادکست کاربردی ۳۴ دقیقه ای به همه نوازندگان و هنر دوستان توصیه می شود.