تسلی بخشی های نوازندگی

زندگی تو دوره و زمانه ی الان جوری پیش میره که همه مون یه جاهایی، یه وقت هایی وقتی به خودمون میایم، خودمون رو غرق روزمرگی می بینیم. در همین حالا و هواهاست که انباشتی از بغض ها می شویم، یا در بهت و غمی مبهم فرو می رویم. شاید برای شما هم پیش آمده که از فشار تنش های این زندگی تاب و طاقت تون به هضم مسائل اطراف کم بشه و ناگهان سر یک اتفاق و مسئله جزئی، واکنشی سفت و سخت نشون بدید. در این لحظه های بی سرانجامی، این لحظه های پر از سوال چراچنین، چرا چنان، این لحظه هایی که مدام سوزن سمجی هامون روی زندگی و دیگران و خودمون گیر میکنه... موسیقی میتونه یک راه مفر یا راه خروج باشه تا برای مدتی هرچند کوتاه از بند قواعد خشک روزمرگی جدابشیم و کمی با درون خودمون خلوت کنیم و نوعی نجوای شخصی با خودمون داشته باشیم. واقعیت موسیقی میتونه ما رو از پیچ و تاب ها و کلاف های زندگی کمی بکشونه بیرون و به ما کمک کنه تا کمی آرام تر نفس بکشیم، کمی آرام تر و لطیف تر بیندیشیم، کمی مهربان تر جهان و چیزهای درونش را در خودمان به تصویر بکشیم. برای من این خلوت زمانی شروع میشه که میرم سر اتاقم. اتاقی که درش به اندازه ذوق و بودجه خودم یه استودیو راه انداختم. از لحظه ای که در اتاقم رو میبندم، حس میکنم از هجمه بایدها و نبایدهای جهان دیگران جدا شدم و اومدم سروقت رویاهای جهان خودم و نوعی سفر کوچک برای تجربه ی سکوت رو تجربه میکنم. برای این اتفاقات ساده، کارهای پیچیده ای نیاز نیست. همینطور که من سیستم رو روشن میکنم و میکروفون رو میزارم جلو سه تارم و بعد هدفون رو میزارم به گوشم و شروع میکنم به نواختن  ، شماهم می تونید خودتون به خودتون پل بزنید. در خودتون پرواز کنید و از رهگذر موسیقی کندوکاوی کودکانه به سویه های مختلف خودتون داشته باشید و در شوق ها، دلتنگی ها، هیجان هاتون سرک بکشید .

آموزش سه تار در وبسایت نت به نت

نویسنده « علی اقبال »