فروشگاه

مقالات

مقالات

وقتی در جمع مینوازیم

  • انتشار1397/05/09
  • بازدید
وقتی در جمع مینوازیم

 

نمیدانم چقدر وقت از نوازندگی شما میگذرد. اما اگر شما چند سالی است که ساز میزنید و به قطعاتی مسلط شده اید حسی به سراغ شما می آید که میخواهید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید. مسلما اون احساس براتون شیرین و جذاب بوده که تصمیم گرفتید آن را با عزیزان و دوستانتون قسمت کنید. بعد از اینکه قطعه را با زحمات فراوان نواختید و حسابی ذوق کردید. اگر که همت کنید نواخته خودتان را ریکورد میکنید و بارها گوش میکنید ولذت میبرید ، بعضی نوازندگان که جمع خانوادگی و دوستانه شادی دارند، ساز را باخود به جمع میبرند و آنجا مینوازند و به نوعی گل مجلس میشوند و این احساس خوبی به آدم میدهد که دیگران به قطعه شما گوش کنند و تمرکزشان روی شما باشد. در چشمانشان شور و شعف را میبینید. دقیقا حس میکنید با شما همراه هستند. اما گاهی اوقات در هنگام نواختن دوتا از دوستانتان را میبینید که در مورد یک موضوعی بحث میکنند یا خاطره ای تعریف میکنند و با صدای بلند میخندند. شما در اوج احساسید و بقیه هم با شما هم حس هستند. آن خنده های بلند و حرفهای آن دونفر چه حسی به شما میدهد؟ تاثیر آن دو روی بقیه جمع چگونه خواهد بود؟ از آنجا که ذهن انسان همیشه در حال جست و خیز است به راحتی این دو نفر ذهنیت بقیه را هم از روی ساز شما برداشته و به موضوع خودشان معطوف میکند. اینجا دو موضوع پیش می آید که آیا باید ادامه بدهید یا ندهید؟ یا اینکه ناراحت بشوید یا نشوید. خوب مسلما اگه حساس باشید و زود رنج ،گفتگوی آن دو را بی احترامی میدانید و ناراحت میشوید اگر هم حساس نباشید از اینکه تمرکز شما را بهم ریختند ناراحت میشوید.

 

 

اما راهکار چیست‌؟

این تجربه خود بنده است که خدمتتان عرض میکنم.اوایل من چنین احساسی داشتم و تعصبی شدید چه در زمینه اسم ساز و چه در زمینه نواختن داشتم . مثلا اگر دوستان اسم ساز را اشتباه میگفتند خشمگین میشدم و اگر در موقع نواختن با یکدیگر حرف میزدند بغض گلویم را میگرفت و حسابی دلم میسوخت. بعد از گذشت تقریبا دو سال و شناخت خودم و سازم به این نتیجه رسیدم که اگر قرار بود جایی در جمع بنوازم ، در گوشه ای برای خودم بنوازم . اگر کسی علاقه مند بود ومشتاق شنیدن صدای سازم بود من را پیدا میکند . هر بار که مجلسی بود که احساس میکردم ساز ببرم ، با خودم میبردم و یه قسمتی را که نسبتا ساکتتر بود انتخاب میکردم و شروع میکردم به نواختن . اینطوری هر کس علاقه مند بود می آمد و گوش میکرد . این تجربه خیلی به من کمک کرد تا با این موضوع کنار بیایم . و دوستانی که واقعا مشتاق شنیدن صدای سازم بودند را کنارم احساس میکردم . تبادل احساس در این حالت بهتر و زیباتر میشود.

 

تهیه شده  در وب سایت آموزش موسیقی نت به نت

نویسنده « علی اقبال»

نظر دهید (برای اعضا)

Captcha

نظرات (0)

تاکنون نظری ثبت نشده است.

سبد خرید 0
تماس با ما